MEREL
Hee, mijn naam is Merel. Ik ben nu 21 jaar oud.
Zeilen:
Ik zeil al vanaf mijn 1e. Toen ik 1 jaar oud was, zeilde ik voor het eerst mee met mijn ouders op de zeilboot van mijn opa en oma en daarna op onze eigen zeilboot. Nu, na 21 jaar, vind ik het nog steeds net zo leuk als altijd. Het leukste aan een zeilboot hebben, is dat je altijd op weg naar iets bent. Je komt op zo veel meer plekken dan zonder boot. En ziet dus ook veel meer.
Ik hou heel veel van reizen en hoop alles te zien van de wereld. Het is ook altijd heerlijk om op de boot te zijn, omdat je dan vrij bent. Je kan overal heen waar je wilt en op elk moment dat je wilt.
Met lange tochten op zee ben ik soms misselijk. Maar ik vind het meestal de moeite wel waard. Ik hoop ooit in mijn leven een wereldreis te maken met een zeilboot. Ik ben dan ook van plan om met mijn ouders mee te gaan als zij de Atlantische Oceaan oversteken. Ik denk dat de grootste reden dat ik een wereldreis met een zeilboot wil doen, is omdat je het dan echt zelf moet doen. Je moet jezelf ergens heen brengen. En als je er dan bent, heb je weer een doel bereikt.
BOOTLEVEN:
Ik hou heel erg van het bootleven, omdat het altijd relaxed is. Bijna altijd als we er zijn, is het vakantie voor mij. Dus zo voel ik me ook meteen als ik op de boot ben, vrij. Meestal is het een lekkere temperatuur, waar we zijn. En je hebt natuurlijk altijd het water in de buurt. Later hoop ik zelf ook een zeilboot te hebben waar ik heel veel avonturen mee ga beleven!
MILA
Hallo! Ik ben Mila. Ik ben nu 22 jaar oud en maak al zo’n 19 jaar deel uit van de zeilavonturen met mijn ouders en zusje Merel. Heel jong mochten wij al mee. Eerst af en toe met de boot van opa en oma. Later op onze eigen boot. Ongeveer tot mijn 10e waren we elk weekend aan boord in het seizoen. Dus de boot is echt mijn tweede huis. Toen Merel en ik begonnen met hockeyen op de zaterdag, gingen we ‘s weekends veel minder. Maar wel elke (school)vakantie.
REIZEN MET DE ZEILBOOT
In Nederland gingen we vaak naar de Waddeneilanden. Elke keer weer genieten, zeker ook als kind. Maar ik vind het nu ook heerlijk dat we steeds wat verder weg gaan. Dat de boot in andere landen blijft liggen. En dat wij veel nieuwe plekken leren kennen. Ik vind het heel leuk om elke keer weer nieuwe plekken te ontdekken. En dan wel je eigen ‘huisje’ te hebben om ‘s avonds op terug te komen. Het is altijd verrassend en vernieuwend. En het leuke aan de reizen met de zeilboot, vind ik dat je op zoveel mooie plekken komt, waar we anders waarschijnlijk niet zouden komen.
BOOTLEVEN
Ik geniet vooral van het leven aan boord en op het water. De zon maakt me blij. Merel en ik zwemmen graag. Het zeilen zelf vind ik ook leuk, maar meestal zijn Elvira of Herco aan het roer. Wel lopen we vaak wachten mee tijdens lange tochten. En helpen natuurlijk met aanleggen, wegvaren en (technische) klusjes aan boord. En het afwassen met papa is altijd hoogtepunt van de dag! 🙂
Elvira
Hi! Leuk om kennis te maken. Ik ben Elvira. Moeder van Mila en Merel en al 28 jaar samen met Herco. Inmiddels de 50 ruim gepasseerd, “but still going Strong and feeling Young”.
ZEILEN
Ik ben niet opgegroeid met zeilen. Maar heb het wel altijd leuk gevonden. Ik hou van reizen. En met een boot reis je op je gemak van plek naar plek. Dat trok mij wel aan.
De eerste vakantie van Herco en mij samen was een weekje met een BM door Friesland. Herco zeilde al zijn hele leven. Toen Mila en Merel erbij kwamen, maakten we serieuze plannen voor een eigen boot. Dus ik moest aan de slag: leren zeilen. Want een zeilboot hebben en niet kunnen zeilen, is net zoiets als een auto voor de deur hebben, zonder rijbewijs.
Ik volgde elk jaar een cursus Zeezeilen (CWO training) bij de Zeezeilers van Marken. Daarnaast haalde ik het Vaarbewijs 1 en 2, deed ik TKN examen en haalde ik mijn marifoonbewijs. Maar het meeste heb ik geleerd van het gewoon doen. Lekker zeilen op onze eigen boot. Herco en ik zijn een goed team en hebben er samen al behoorlijk wat mijlen op zitten.
BOOTLEVEN
Zeilen vind ik leuk, maar een fanatieke wedstrijdzeiler zal ik nooit worden. Ik geniet vooral van het leven aan boord. Met het gezin dicht bij elkaar. Plannen maken voor de volgende bestemming. Kaarten bekijken en pilots lezen. Genieten van steeds een andere locatie en een ander uitzicht. Het water en de mooie luchten. De rust en ruimte om je heen, terwijl je drukte wel kunt opzoeken. Ik geniet volop van het leven aan boord. Sterker nog, ik denk dat ik gemaakt ben om te leven op en onderweg te zijn met de boot!
HERCO
Hi, ik ben Herco. Alweer 55 jaar oud. Ik voel me een geluksvogel dat mijn gezinnetje het zeilersleven ook zo leuk vindt.
ZEILEN
Het zeilen is mij met de paplepel ingegoten. Praktisch verwekt op een BM. Als klein jongetje zeilden we al op de Domp zeilkruiser van mijn ouders naar de Wadden eilanden. Spannende avonturen waren het
Later met de Trintel, genaamd Kwintessens 2, de stalen voorloper van de Trintella, waar mijn ouders van 80 jaar nu nog mee zeilen, voeren we al zonder GPS en andere elektronica naar Denemarken, Zweden en Engeland.
Als jongetje droomde ik van verre bestemmingen en exotische eilanden in de Pacific. De boeken van Bernard Moitessier en Het Journaal van de Takebora verslond ik. . Eilco Kasemier was een ware held voor mij en zijn verslagen van de Bylgia in de Waterkampioen volgde ik op de voet.
Vroeg of laat moest er dus een eigen boot komen. Ik had de mazzel dat ik Elvira, een reislustig type die graag de wereld verkent, enthousiast kon maken voor deze sport en manier van leven. Dus na eerst een weekje op de boot van mijn ouders en twee weken een boot huren, schaften we onze eerste Hallberg Rassy aan. Ook de kinderen pakten het bootleven snel op en genieten van de nieuwe landen en mooie baaitjes die wij aandoen.
BOOTLEVEN
Zeilen vind ik natuurlijk ontzettend leuk. Maar het is ook de manier van leven die mij enorm aanspreekt. Wegvaren naar een nieuwe bestemming is erg leuk, maar er aan komen blijf ik ook een feestje vinden. Het samen zijn met je gezin op een kleine ruimte, waar we in harmonie met elkaar leven, vind ik top.
Maar ook het ontdekken van het nieuwe (achter) land en het opdoen van nieuwe contacten, vind ik heel plezierig. Verder ben ik als schipper natuurlijk verantwoordelijk voor de boot, en er is altijd wel een klusje te doen. Echt een techneut ben ik niet, maar met vallen en opstaan (en een goede boord bibliotheek) kan ik me behoorlijk redden.
Zodra ik aan boord, ben voel ik me vrij en op vakantie. Het leukste is natuurlijk als je de plannen die je in de winter bij de open haard maakt, ook kunt waar maken. Er moet natuurlijk ook gewerkt worden, maar ik ben trots dat we inmiddels zoveel mooie reizen hebben gemaakt, met mooie plannen voor de komende jaren.