Zeilen met het gezin. Zo blijft het leuk!

Dromen over een wereldreis met het gezin

Dromen over een wereldomzeiling met het gezin. Dat hebben wij lang gedaan. Doen we stiekem nog steeds wel eigenlijk. Maar er is school en werk. Eerst moet aan de carrière gewerkt. Een huis kopen met een dure hypotheek. Kortom, er zijn altijd beren op de weg.

En dan hebben de kinderen ineens de middelbare school leeftijd. Wordt het nog een iets lastiger verhaal om ze voor langere tijd hun sociale omgeving te halen.

Reishonger stillen en de kids happy houden

Elk jaar het zelfde rondje is niets voor ons. Wij willen steeds naar nieuwe plekken. Nieuwe vaargebieden ontdekken. Steeds iets verder. Maar met een zeilboot is je actieradius nu eenmaal beperkt in een vakantie van vier weken. Gelukkig hebben wij een manier gevonden om onze “reishonger” enigszins te stillen. En wel steeds weer nieuwe plekken en vaargebieden aan te doen.

Zeilen met het gezin, van peuter tot jongvolwassen

Wij zeilen sinds 2001 als gezin. Onze dochters Merel en Mila waren toen 1 en 3. Inmiddels zijn ze 16 en 18 en gaan nog steeds graag mee. Gelukkig wel. Maar daar moet je wel wat voor doen. Want kinderen vinden in een vakantie meestal andere dingen leuk dan volwassenen. Ze zitten over het algemeen niet te wachten op oversteken van 24 uur of langer. Of op musea. Hebben geen geduld met ouders die lekker rustig een boekje willen lezen. En pubers hebben al helemaal andere behoeften. Hoe hou je het leuk voor iedereen?

Rustig aan beginnen

De eerste jaren zeilen we vooral in Nederland. Kleine stukjes. Liever niet met hoge golven. Ook niet te schuin, dan maar liever reven. Gewoon lekker ontspannen. Naar plaatsjes met een strandje of een haven met een speeltuintje. Naar de Waddeneilanden waar ze met heel veel andere kinderen eindeloos krabbetjes kunnen vangen op de steigers. Vaak naar Vlieland met het strand om de hoek.

Denemarken

In 2004 gaan we voor het eerst naar Denemarken. Zonder kinderen brengen we de boot in een weekend alvast een stukje vooruit. Vanaf Delfzijl is het immers minder ver naar Nordeney. Dus een minder lange oversteek voor de kinderen. En ook voor Jelle, onze pup. Denemarken is leuk met kleine kinderen. Je bent niet afhankelijk van tij, je kunt alle kanten op en het volgende haventje is nooit ver weg. En er zijn oneindig veel strandjes. We spreken onderweg af met vrienden die ook een zeilboot met kinderen aan boord hebben. Kinderen spelen nu eenmaal graag met andere kinderen.

Het was een succes, dus het jaar erop gaan we weer naar Denemarken. Iets verder naar het noorden dit keer.

Zweden en Noorwegen

In 2006 willen we verder, naar een nieuw gebied. De Zweedse westkust lijkt ons prachtig. We houden een paar lange weekenden vrij om op een goed moment de zonder de meiden oversteek van Vlieland naar Tyboron te maken. Dat is een dikke twee weken voor de zomervakantie, dus we laten de Morgane of Sark veilig in de haven van Aalborg liggen tot we weer aanmonsteren.

De Zweedse westkust is een feest. Bovendien is het een prachtige zomer. De meiden zijn inmiddels 6 en 8 en vinden het leuk om mee te gaan wandelen over de gladde rotsen. We liggen tussen de rotsen, ankeren voor strandjes, barbecueën en zwemmen tot ‘s avonds laat.

Het jaar erop willen we naar Noorwegen. Weer brengen we de boot van te voren een flink stuk op weg, naar Fredrikshaven dit keer. We moeten iets langer vrij nemen, want de treinreis terug neemt ook een hele dag in beslag. Als we in de vakantie weer aan boord komen is het slecht weer. Een oversteek van Skagen naar Noorwegen zit er niet in, dus we kiezen voor Gotenborg. Daar komen nog 4 bevriende Nederlandse zeilboten met kinderen. Zij gaan niet door te gaan naar Noorwegen, want voor hun is het de eerste keer in Zweden. Wij willen ondanks het weer toch naar Noorwegen en kruipen achter de scheren omhoog om op een redelijke dag van Stromstad in Noordwest Zweden over te steken naar Kragero.

Noorwegen is prachtig. Maar het weer blijft onstuimig en we hebben af en toe best pittige tochten. De meiden vinden Noorwegen echter erg leuk. Leuke dorpjes en spannende rots wandelingen. We zeilen een dag en dan blijven we een dag ergens liggen. Zo blijft het leuk. Als het een paar dagen iets rustiger weer lijkt te worden, steken we over van Grebbestad terug Denemarken en sluiten in Langor in het noorden van Samso weer aan bij de rest van de groep. Dat vinden de meiden natuurlijk gezellig. Het was een mooie vakantie, maar het was ook flink doorvaren af en toe. In totaal varen we in 2007 ruim 1300 mijl.

 

Andere kant op

In 2008 verhuizen we, waardoor we nog maar 3 weken vakantie hebben. Van te voren wegbrengen zit er niet in dit jaar. We kiezen voor Zeeland. Gelukkig gaan onze vrienden ook allemaal die kant op. Dus het wordt een leuke kinder vakantie, met vaak bbq-en.

Het jaar erop willen we een keer naar het zuiden. De Kanaaleilanden lonken. Van te voren brengen we onze boot weer zonder kinderen naar Le Havre. Honfleur is een feestje en ook St Vaast la Hague vinden we bijzonder. Die vakantie is er veel harde zuidwesten wind en we moeten af en toe flink doorbijten. Bovendien lijkt het alsof het tij altijd net zo valt dat we ‘s nachts moeten varen. Of het waait te hard overdag. Gelukkig zijn Mila en Merel inmiddels 9 en 11 en kunnen zich ook zelf even vermaken als wij overdag een tukje moeten doen. Guernsey vinden we top, ook voor de meiden. We varen terug via Isle of White. Kunnen we weer even een weekje opvaren met vrienden met kinderen aan boord. Van Isle of White varen we in een keer terug naar IJmuiden.

Nog een keer Noorwegen

We zijn in 2007 verliefd geworden op Noorwegen en willen er 2010 graag nog een keer heen. Iets verder naar het westen dit keer. Het liefst een stuk Westkust. Tradioneel brengen we de boot voor de zomervakantie een eind op weg. Het is goed weer, dus we kunnen helemaal naar Kristiansand. Het is heerlijk om de vakantie al op plaats van bestemming te beginnen. Dit jaar varen we langs de zuidkust tot aan Farsund.
We kiezen er bewust voor om rustig aan te doen. Ankeren in schitterende baaien. Wat is Noorwegen mooi!

Even geen Duitse bocht meer…

Wat we altijd een nadeel vinden, is terug door de Duitse bocht. Wachten op de goede wind. Je moet het dus ruim inplannen. Gevoelsmatig gaat dat van de echte vakantietijd af. We besluiten om onze boot deze winter in Augustenborg in Denemarken te laten liggen. De weekenden kunnen we toch al weinig meer zeilen, aangezien wij inmiddels allemaal (weer) hockeyen. Door deze beslissing hebben we een heerlijke ontspannen laatste week van de vakantie.

Dus zeilen we de herfstvakantie, het paasweekend en meivakantie ineens op Oostzee. Bijzonder en leuk.

In 2011 willen we nog een keer naar Noorwegen. We zijn nu natuurlijk dichterbij. Dus onze “wegbrengtrip” eindigt dit jaar in het Oslofjord.

Het Centrum van Oslo is deze zomervakantie onze eerste bestemming, maar vlak voor we er zijn krijgen we een telefoontje dat er een aanslag is gepleegd. Een aanslag, in Oslo…???!!  We wijken uit naar Dronningen (Bygdoy). De sfeer is niet fijn, dus we verlaten Oslo weer. Dit jaar verkennen we de Oostkust. Het is prachtig weer als we onze vrienden ontmoeten in Lyngor. 10 dagen lang zeilen we met vier Nederlandse boten met kinderen langs de Noorse Zuidoost kust. De kinderen zwemmen, surfen, klauteren op de rotsen, en maken kampvuurtjes op het strand. Onze meiden van 11 en 13 vinden dit heerlijk en avontuurlijk.

We varen terug door de scheren van West-Zweden en laten onze Morgane of Sark nog een winter in Augustenborg.

In het voorjaar van 2012 zeilen we weer in de Oostzee. Buiten het seizoen is het er erg stil. Te stil voor Mila en Merel, inmiddels 14 en 12. Zij willen wel wat meer reuring en actie om zich heen. In de meivakantie zeilen we naar Aarhus, de tweede stad van Denemarken. Het is prachtig weer en de terrassen en grasvelden zitten vol met studenten. Dat vinden onze meiden veel gezelliger dan de mooie maar stille eilandjes.

Hierdoor besluiten we wel weer terug te varen naar Nederland na de zomervakantie.

In de zomervakantie van 2012 doen we de Zweedse Westkust nog een keer op ons gemak. Ook verschillende van onze vrienden komen naar dit gebied deze zomer. Zo liggen we met zes Nederlandse boten met in totaal 14 kinderen tussen de 7 en 15 jaar aan boord in een schitterende baai. We bbq-en op een strandje, maken een groot kampvuur en de kinderen slapen in een tentje op het eiland. Weer een topvakantie die eindigt met een weekje Vlieland.

De boeg naar het zuiden

In 2013 willen we de Kanaaleilanden nog een keer aandoen. Mila en Merel zijn dan 15 en 13 en houden inmiddels behoorlijk van winkelen, gezellige terrasjes en reuring om zich heen. Wij brengen de Morgane of Sark in het voorseizoen weer op weg, helemaal naar Cherbourg dit keer. Als de vakantie begint, gaan we eerst een weekend naar Parijs. Daar moeten we toch overstappen met de trein.

Guernsey, Alderney, maar vooral Jersey valt erg in de smaak bij de meiden. Relatief veel jonge mensen die rugbywedstrijden op het strand houden en terrasjes met frappacino’s. Ook belastingvrij shoppen. De Bretonse Noordkust bevalt ook goed. In San Malo liggen we naast een Nederlandse boot met 4 jongens aan boord van dezelfde leeftijd, dus brengt gezelligheid. Op de terugreis stoppen we in Dover en gaan met de trein een dag naar Londen. Twee hoofdsteden in een vakantie, met twee keer een Abercrombie & Fitch, vinden onze pubermeiden echt vakantie!

“Semi-vertrekkers”

Begin 2014 verandert er iets in onze privésituatie. Herco krijgt de kans om uit zijn “gouden kooi” te stappen en een sabbatical te nemen. We hadden altijd gezegd dat als dit ooit eens zo gebeuren, we direct onze biezen zouden pakken en vertrekken. Maar twee meiden van 14 en 16 haal je niet zo maar even van school en uit hun sociale omgeving. Dus komt er een alternatief plan. Als eerste gaan we een weekje naar New York.

In het voorseizoen brengen we de Morgane of Sark traditioneel en stuk op weg, maar dit keer blijven we wat langer weg; we nemen er ruim twee weken voor. Met dank aan oma, die het fort thuis bewaakt.

Het is prachtig weer in juni 2014, met bijna twee weken lang Noordoosten wind. Binnen een paar dagen zijn we al op Alderney en we kunnen alle kapen van Bretagne zonder moeite ronden. Het zijn allemaal heerlijke, comfortabele zeiltochten. We eindigen onze pre-vakantie in Benodet, Zuid-Bretagne. Om in juli weer met z’n vieren aan boord te stappen.

 

Het wordt weer een fantastische vakantie, waarin we op ons gemakje de Franse westkust afzakken. Ile d’Yue blijkt onze absolute favoriet, maar ook Belle Ile, Ile de Groix, Ile d’Houat en Ile de Ré vinden we fantastisch. En wat het extra relaxed maakt, is dat we geen deadline hebben om weer op tijd terug te zijn. We gaan alleen maar heen dit keer. We laten onze Morgane of Sark namelijk in La Rochelle overwinteren dit jaar.

In september maken Herco en ik met z’n tweeën nog een geweldig tripje de Gironde op. Op eigen kiel vlakbij de wijngaarden van de Bordeaux! De herfstvakantie en de meivakantie van 2015 brengen we ook zeilend in de buurt van La Rochelle door. Er wordt daar het hele jaar door flink gezeild, dus aan reuring en gezelligheid geen gebrek.

Verder zuidwaarts

Echt een jaar ertussen uit zit er dus voorlopig niet in. Dat zou ons leven te veel overhoop halen op dit moment. Maar steeds een stukje verder varen en steeds nieuwe gebieden ontdekken, kunnen we nu wel. En dat gaan we dan ook doen. In het voorjaar van 2016 steken we de Golf van Biskaje over van La Rochelle naar Santander. We zeilen verder langs de Spaanse Noordkust en in La Coruna komen onze meiden aan boord.

Weer een heerlijke zomervakantie waarin we heel rustig de Ria’s verkennen. Wat een prachtig gebied om te zeilen. Een totaal andere cultuur dan in Noord-Europa.

In augustus zakken we verder af naar het zuiden om onze zomervakantie in Lissabon te beëindigen. In september varen Herco en ik de Morgane of Sark dan weer verder naar Lagos in de Algarve. Daar blijft de boot veilig in de haven liggen.

Zowel Herco als ik zijn inmiddels zelfstandig ondernemer en kunnen onze eigen tijd indelen. We gaan dus in de loop van het jaar regelmatig terug naar Lagos. Ik zelfs bijna gemiddeld een week per maand. Heerlijk, om ook gewoon op een winterdag een mooie zeiltocht langs de mooie rotskust van de Algarve te kunnen maken.

Dat smaakt naar meer

Het “zwerven” bevalt ons erg goed. In de zomer van 2016 gaan we daarom verder trekken. De Middellandse zee in. Plan is om steeds een stukje verder te varen. Mila en Merel zijn inmiddels 16 en 18. Ze houden van zon, zee, strand, uitslapen, shoppen en stappen. En laat dat aan de Spaanse kusten ruim voor handen zijn. Ook Ibiza wordt opgenomen in de planning van 2016. De meiden gaan dan ook graag weer hun hele zomervakantie met ons mee. Wat wij natuurlijk weer erg gezellig en fijn vinden.

Internet en Wifi

Wifi en goed internet zijn inmiddels voor ons allemaal een belangrijke issues geworden. Wij moeten onderweg kunnen werken en de meiden hun sociale contacten up-to-date houden. Gelukkig is de wifi op steeds meer plaatsen gratis en goed. En er zijn op steeds meer plekken voordelige data-kaarten te koop. Elke trip naar de boot begint tegenwoordig dan ook met een tripje naar een provider voor een datakaart. We stay connected…

Iedereen happy

Terugkijkend hebben we in de loop der tijd onze zeilvakanties en zeilgebieden steeds aangepast aan de veranderende behoeften van ons gezin. Van havens met speeltuintjes tot havens met wifi en terrassen. Maar ook idyllische ankerplekken blijven in trek.

De meiden gaan nog steeds erg graag mee. Waar we vroeger vaak optrokken met bevriende zeilers met kinderen aan boord, treffen we tegenwoordig regelmatig vrienden of vriendinnen die in de buurt vakantie aan het vieren zijn. Ook hebben we af en toe opstappers aan boord.

Door steeds een stukje verder te varen en een nieuwe “winterhavens” te kiezen, wordt onze reishonger toch een beetje gestild. Ons plan is om de komende jaren steeds verder de Middellandse zee in te varen. Mijn stille wens (hoewel stil, inmiddels behoorlijk uitgesproken….) is om over een paar jaar kleiner te gaan wonen en dan (nog) meer tijd op de Morgane of Sark door te brengen.

Toekomstdroom

Ik zou wel een seizoen op de Canarisch Eilanden willen blijven en vervolgens de Oceaan over willen steken. Toch nog die wereldreis maken. Herco is voorlopig nog iets terughoudender. We zullen zien wat de toekomst op brengt op dat vlak. Maar voorlopig zijn we allemaal heel happy met ons semi-zwervend zeilersbestaan!